In Memoriam
Begin februari 2001
Naast zijn werk had Dany een grote passie voor dieren, onder andere vogels in de natuur. Hij had veel boekenwijsheid opgedaan over zijn hobby, planten en vogels. Hij toetste zijn opgedane kennis op lange en veelvuldige wandelingen in de natuur. Maar zijn grootste passie bleef zijn honden, meer specifiek zijn border collies. Hij richtte met vrienden zelfs een vereniging op, de Working Sheepdogs Limburg, waar hij ook voorzitter van werd. De locatie werd een weide naast de paardenclub te Halen die hij via Modest op de kop kon tikken. Zijn eerste hond was Micky maar er zouden nog vele andere volgen zoals de laatste jaren Don, Diesel en Lana. Ook de kinderen nam hij mee om te helpen maaien, schapen te verzetten of te scheren, hooi in te halen of lekker in de “remorque” rond te rijden. Zo werden ook mooie jeugdherinneringen gemaakt.
Augustus 2003
Zondag 28 augustus trok ik naar Schaffen, naar het ‘Europees kampioenschap schapendrijven’. Kijken, kijken, wow en verder kijken. Opeens gietende regen, iedereen naar de catering tent, regenboog, walmende toestanden in de tent, en BUITEN ging de wedstrijd gewoon door. WOW! Mijn eerste contact met schapendrijven. Vijftig meter van het veld stond nog een flapperend tentje (na vier dagen waren de zijkanten blijkbaar al aan flarden gewaaid). De laatste beregende gekopieerde foldertjes lagen nog op een eenzaam tafeltje. Dany: “Kom binnen zes maanden maar eens naar de club in Halen, geduld hebben.” zegt hij. (Ondertussen weet ik wat dat is, geduld hebben)
Telefoontje… Afgesproken op de hoek van de meubelwinkel op de grote baan in Halen. Dany kwam ons ophalen met de auto. Volgen langs de binnenwegen van Halen richting het clubhuis. Op het veld: geduld hebben, 12- uur lopen, achtjes maken, links- en rechtsom, outrun, lie down. Dany moest nog meer geduld hebben… De volgende jaren zouden nog vele “schapendrijvers” bij Dany passeren.
Februari 2019
Weer een nieuwe dag, vrijdag 1 februari. Dany was zoals altijd vroeg op. Het was een dag zoals alle andere in de winter. Na de krant te lezen vertrok hij zoals gewoonlijk naar de schapen om te gaan bijvoederen. ’s Middags snel naar de gemeente om de bijdrage van de WSL voor het kienen te regelen en ‘s avonds lekker rusten in de zetel, tv kijken en wat dutten. Totdat plots alles veranderde. Het ging niet goed met Dany, ze probeerden hem te redden, met man en macht, nog meer hulp was onderweg. Maar het mocht allemaal niet baten. Er was geen redding meer mogelijk. Zo heel onverwacht heeft Dany het leven moeten loslaten.
Dany heeft jaren geduld moeten hebben om terug een border collie van zichzelf op wedstrijd niveau te trainen. Met Kit was hij er bijna. Met Flynn kon hij bijna de overstap naar klasse 2 en 3 zetten. Het heeft niet mogen zijn. Maar Flynn komt er wel hoor, Dany. Ik heb hem zondag samen Met Annelies zien werken, en dat komt goed.
Dany Coemans 1956 – 1 februari 2019